ସାଧନାର ପଥେ ଆଶାର ପ୍ରଦୀପ
ଜଗାଏ ପ୍ରାଣରେ ଅମିତ ସୁଖ
ଜୀବନର ଅର୍ଥ ସାଧନା ଓ ବ୍ରତ
ନଜାଣଇ ଯିିଏ ପାଏ କି ସୁଖ ?
ସମୟର ଗତି କେତେ ଯେ ପ୍ରଖର
ତାଳ ଦେଇ ସାଥେ ହୁଏ ଚାଲିବାର
କିଛିଟା ସ୍ୱପ୍ନ, ନଦେଇ ପାରିଲେ
ଜୀବନ କି ହେବ କହ ସୁଖକର
ସମୟର ଆଗମନ ସ୍ୱପ୍ନମୟ ହେଉ
ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ ଶୁଭଙ୍କର ବାର୍ତ୍ତା ଦେଉଥାଉ
ସାଧନାର ପଥ ନ ହେଉ ପିଚ୍ଛିଳ
ଏହା ହିଁ ତ କାମନା ଜୀବନ ମାର୍ଗର
ଆଶାତୀତ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତି ହେଉ ବା ନ ହେଉ
ତଥାପି ତ ଆଶା ନେଇ ବଞ୍ଚିବାକୁ ହେବ
ସ୍ୱପ୍ନ ଭଙ୍ଗ ମନ ନେଇ; ସତ କୁହ
ବଞ୍ଚିବାର ମାନେ କିଛି ଅଛି କି ନା କ’ଣ ?
ନିର୍ମୂଳି ଲଟା ପରି ବଞ୍ଚିରହିବାର ପ୍ରତ୍ୟାଶା
ଅନ୍ୟଭାରାରେ ଉପରକୁ ଉଠିଯିବାର ପ୍ରୟାସ
ଅନ୍ୟକୁ ଶୋଷିବାର ଆନନ୍ଦ-ମୁହୂର୍ତ୍ତ
କେବେ ଦୁଃଖର ଝଡ଼ ତୋଳେ
କେବେ ଅତର୍କିତ ଆତଙ୍କର ସ୍ୱର ବାଢ଼େ
ସେ ପଥ କେତେ ଯେ, ପିଚ୍ଛିଳ-ଶଙ୍କୁଳ
ସବୁ ଆଶା ସ୍ୱପ୍ନ ଯଦି ଅବାଟକୁ ଆପଣା ମଣନ୍ତି
ଜୀବନର ମାନେ କିଛି ବୁଝିବା ଆଗରୁ
ମୃତ୍ୟୁକୁ ଶ୍ରେୟ ମଣି ବଞ୍ଚିବା ଶିଖନ୍ତି
ଜୀବନର ଅମୂଲ୍ୟ ଦିଗକୁ ଯେ, ନ ପାରିଛି ଦେଖି
ତା’ର ମୂଲ୍ୟକୁ ନ କଷିବାକୁ ଯେ ନପାରିଛି ଶିଖି
ସେ କି ପାରିବ କହି ଅମୃତ ସନ୍ଧାନ କରି
ସେ ତ ପାରେନି ଜାଣି ଜୀବନର ରହସ୍ୟ
ସୁଖର ମୁହୂର୍ତ୍ତ ପାଇଁ ଦୁଃଖର ଦେହଳୀ
ଡ଼େଇଁ ଯିବା ତା’ ପାଇଁ ଦୂରୁହ…..
Comments are closed.